In het kort:
Het tijdperk waarin onderzeeërs zich konden verstoppen onder water loopt ten einde door een revolutie in detectietechnologieën. De oceaan wordt omgetoverd tot een gigantische glazen bak waarin zelfs de stilste duikboot wordt opgemerkt.
- Internetkabels op de oceaanbodem worden omgebouwd tot enorme onderwatermicrofoons die subtiele drukgolven van passerende onderzeeërs oppikken.
- Satellieten detecteren minuscule bewegingen en temperatuurverschillen aan het wateroppervlak die ontstaan door onderzeese activiteit.
- Autonome scheepjes patrouilleren maandenlang over zee, uitgerust met sonar en sensoren, en zijn goedkoop genoeg om in grote aantallen in te zetten.
Het grote plaatje:
De échte doorbraak zit in de combinatie van AI en massale dataverwerking. Kunstmatige intelligentie voegt alle signalen van verschillende bronnen samen tot één compleet beeld van oceaanactiviteit.
- Eén vreemd geluidsignaal betekent op zichzelf weinig, maar gecombineerd met satellietdata en magnetische metingen wordt het een betrouwbare detectie.
- De AI-software leert bovendien voorspellen waar onderzeeërs naartoe gaan, waardoor defensie proactief kan handelen.
- Deze ontwikkeling markeert het einde van een strategisch voordeel dat onderzeeërs al sinds hun uitvinding hadden.
